MOJE POŻEGNANIE Z ÓSEMKĄ

   Gdy pierwszy raz pojawiłam się w Szkole Podstawowej nr 8, nie wiedziałam, że tak bardzo to miejsce i ludzie, których spotkam, będą mi bliscy. Po tych ośmiu latach mogę powiedzieć, że był to wspaniale spędzony czas. Właśnie w Ósemce spędziłam większość mojego młodzieńczego życia. Oczywiście nie wszystkie chwile były takie piękne i kolorowe, ale wszystkie będę wspominać bardzo dobrze. Osoby, które tu spotkałam, na zawsze pozostaną w moim sercu. Najciężej będzie mi rozstać się z ludźmi z klasy. Są oni dla mnie jak rodzina. Po ośmiu latach widzenia ich niemalże codziennie przywiązałam się do nich. Tyle, ile z nimi przeżyłam... Są to wspaniali ludzie, niezwykle pomocni, zabawni, przyjacielscy i oddani. Ze łzami w oczach będę się z nimi żegnała. Przychodząc do szkoły rano na lekcje, nie czułam tego, co teraz, gdy uświadamiam sobie, jak ważna jest, była i będzie Ósemka. Oczywiście nie mogłabym zapomnieć o nauczycielach, którzy byli i są naszymi Aniołami stróżami. Pomagali nam w każdej sytuacji i starali się robić wszystko dla naszego dobra; teraz, gdy o tym myślę, jestem im przeogromnie wdzięczna  za każdy dzień, każdą poradę, każde pouczenie i każdą wskazówkę. Dziękuję im także za ich cierpliwość do uczniów i za rzetelnie wykonaną pracę. Dzięki nauczycielom wiem, że idąc do szkoły średniej, jestem przygotowana. Na do widzenia chciałabym powiedzieć: dziękuję. Dziękuję za wszystkie chwile tu spędzone i za wszystko, czego ta szkoła, a raczej ludzie, których tu spotkałam, mnie nauczyli. Słowami nie jestem w stanie określić mojej wdzięczności. Mam nadzieję, że nauczyciele i moi koledzy i koleżanki z klasy nie zapomną o mnie i że będą mnie mile wspominać, tak jak ja ich. W nowej, średniej szkole zacznę nową przygodę, mam nadzieję, że równie piękną jak ta, którą przeżyłam w tej szkole. Do widzenia, moja Ósemko!

Anastazja Dominas, kl. 8d

   Już za kilka dni opuszczę mury naszej szkoły. Po ośmiu latach spędzonych tutaj jest mi smutno zostawiać znajomych i nauczycieli, bo bardzo się do nich przywiązałam. Z drugiej strony czuję radość, bo rozpocznę nowy rozdział w moim życiu. Pójdę do nowej szkoły i poznam nowych ludzi. Jednak mimo to nie zapomnę o chwilach, które przeżyłam tutaj. Zarówno tych dobrych jak i złych. Nie zapomnę o ciekawych lekcjach, dobrze zorganizowanych wycieczkach i chwilach spędzonych z przyjaciółmi. Uważam, że w tej szkole pokazałam się z jak najlepszej strony. Zawsze starałam się być miła, pomocna i przygotowana. Przez ten czas nauczyłam się, jak radzić sobie w trudnych chwilach, rozwiązywać problemy i uświadomiłam sobie, że nigdy nie można się poddawać, i cały czas trzeba dążyć do celu. Chciałabym również podziękować wszystkim za to, co dla mnie robili: za wsparcie i energię, którą dawali mi na każdym kroku. Mam nadzieję, że wszyscy będą mnie dobrze wspominać. Będzie mi bardzo brakować tej szkoły, ale zawsze będę ją dobrze wspominać.

Martyna Fasuga, kl. 8d

   Pożegnania są zawsze trudne, jednak to pożegnanie będzie szczególnie ciężkie do przeżycia. Dlaczego? Już tłumaczę. Zaczynając od początku… Wchodząc po raz pierwszy do Szkoły Podstawowej nr 8 bałam się, że sobie nie poradzę. Jednak ogromnym zdziwieniem było dla mnie to, jakim wsparciem i zrozumieniem otoczyła mnie i moich rówieśników nasza pierwsza wychowawczyni. Gdyby tego było mało, po przejściu do 4 klasy, serdecznością i życzliwością wykazali się nauczyciele przedmiotowi, druga wychowawczyni oraz koledzy z klasy i szkoły. Do tej pory ciężko mi uwierzyć, że dopiero co poznane osoby mogły być takie serdeczne i wspierające. To właśnie dzięki temu po ośmiu latach mogę stwierdzić, że w szkole czułam się swobodnie i byłam sobą. Kolejną kwestią są znajomości i przyjaźnie, które zostały nawiązane w szkole i mam nadzieję, że będą trwać jeszcze długie lata po zakończeniu edukacji w SP nr 8, jednak wiem, że kontakt może nie być już tak mocny, jak wtedy, gdy chodziliśmy razem do klasy. Będę tęsknić za przerwami spędzonymi wspólnie i za śmiesznymi rozmowami na luźnych lekcjach. Następnie przejdźmy do wartości, które stopniowo, ale skutecznie były nam wpajane przez personel szkoły w ciągu tych ośmiu lat. To właśnie dzięki wpajanym nam wartościom jesteśmy teraz tym, kim jesteśmy. Po ośmiu latach spędzonych w murach tej szkoły chciałabym powiedzieć tylko tyle: dziękuję! Będę tęsknić! Czy teraz wiecie, dlaczego ciężko mi będzie się pożegnać i zmienić miejsce edukacji? Mam nadzieję, że dzięki moim argumentom będzie to łatwe do zrozumienia.

Olga Slatan, kl. 8d

   Uważam, że osiem lat spędzonych w Naszej szkole było czymś, czego nie zapomnę już nigdy! Z tą szkołą zawsze będzie mi się kojarzyć ciepła atmosfera, pomocni nauczyciele oraz bardzo mile spędzony czas. Nauczyciele zawsze z chęcią pomagali oraz uczyli nas nie tylko swojego przedmiotu, ale także kultury, szczerości i systematyczności. Kreowali nas na dobrych, wykształconych ludzi. Bardzo, bardzo trudno będzie mi się rozstać z tą szkołą, bo prawdę mówiąc, spędziłam w niej większość swojego życia. Sądzę, że Szkoła Podstawowa nr 8 była najlepszym wyborem i cieszę się, że rodzice mnie do takowej wysłali! Kiedy będę wracała myślami do momentów spędzonych w Naszej szkole, na pewno zakręci mi się łezka w oku.

Roksana Kuś, kl. 8d

   Po ośmiu latach nauki nastał ten czas. Ostatni dzwonek w szkole podstawowej. Wiele historii, wspomnień i przeżyć. W ciągu tych ośmiu lat uzbierało się tego naprawdę wiele. Dziś stawiamy kropkę na końcu tego opowiadania. Opuszczając mury tej szkoły, odczuwam na pewno szczęście z uwagi na rozpoczynający się nowy rozdział w życiu, ale może też trochę nostalgię - z uwagi na powyższe przeżycia. Poznałem wiele osób, poznałem wiele ciekawych zagadnień edukacyjnych, jednocześnie łącząc naukę i zabawę. Bo i takie lekcje się zdarzały. Chciałbym podziękować nauczycielom za przekazaną wiedzę, ale także pracownikom obsługi, z którymi można załatwić każdą sprawę. Podziękować chciałbym także moim kolegom i koleżankom, z którymi wspólnie tworzyliśmy nasze szkolne wspomnienia. Na pewno będę ich ciepło wspominał. Każdemu, z kim miałem okazję spędzać ten szkolny czas, chciałbym życzyć dalszych sukcesów. Nauczycielom i obsłudze szkoły sukcesów w życiu zawodowym, a koleżankom i kolegom, aby dostali się do swoich wymarzonych szkół.

Piotr Kowalski, kl. 8c

   Nieubłaganie zbliża się dzień, w którym opuszczę progi naszej szkoły. Spędziłam tu osiem lat mojego życia, czyli prawie jego połowę. Poznałam tu wielu wspaniałych ludzi, przeżyłam wiele przygód i sporo się nauczyłam. Na pewno będzie mi brakować sympatycznych nauczycieli, którzy zawsze służyli mi pomocą w zdobywaniu wiedzy. Mam nadzieję, że Ósemka nie zmieni się, gdy już z niej odejdę, a przyjaźnie, które tu zawarłam, przetrwają długie lata.

Agnieszka Podolec, kl. 8d

   Już niedługo nadejdzie dzień pożegnania z moja szkołą. Spędziłam w niej swoje ostatnie 8 lat, których nie da się lepiej wspominać, pomimo że nie każdy dzień był prosty i nie zawsze miałam chęci, aby wstać następnego dnia z samego rana, mając umysł gotowy na przyjęcie wiedzy. Jestem dumna z tego, czego nauczyłam się w ciągu tych ośmiu lat i nie chodzi mi tylko o naukę przedmiotów. Szkoła to nie jedynie edukacja i związane z nią obowiązki, to również przyjaźnie, wycieczki i wiele innych mile spędzonych chwil. Jak to w życiu, każdy etap się kiedyś kończy i należy z impetem wkraczać w nowe rozdziały.

Hanna Górska, kl. 8d

   Drodzy nauczyciele! To już koniec ósmej klasy! Jakimi słowami mam dziękować Wam za wspólne 8 lat?... Jestem Wam niezmiernie wdzięczny za trudną pracę i wskazywanie właściwej drogi oraz cierpliwość i serce okazywane przez wszystkie lata. Dziękuję całemu personelowi naszej szkoły, jak również paniom pracującym w bibliotece. Wyjątkowe podziękowanie kieruję do Pani Dyrektor, dzięki której szkoła sprawnie funkcjonuje dla naszego dobra i bezpieczeństwa. To były cudowne chwile, które zapamiętam na zawsze! Jeszcze raz z całego serca dziękuję.

Filip, kl. 8c

   W Ósemce spędziłam połowę mojego życia, a nawet więcej. Ta szkoła dużo dla mnie znaczy. Wiele mnie też nauczyła. I nie mówię tutaj o suchych faktach, których się dowiedziałam z książek, chociaż o nich też. Mam na myśli wiedzę życiową, taką jak radzenie sobie w sytuacjach stresujących czy umiejętność rozmowy i podtrzymywanie kontaktu z innymi ludźmi. A te wszystkie poznane osoby będę pamiętać. Będę miała je w swoim sercu na zawsze. Chciałabym więc im podziękować. Nie tylko mym rówieśnikom, lecz też nauczycielom i nauczycielkom, którzy przyczynili się do tego wszystkiego, a w szczególności paniom od języka polskiego, języka angielskiego, matematyki oraz w-fu. Bardzo dziękuję za wsparcie i pomoc oraz dostarczenie mi całej mej dotychczasowej wiedzy. Całe to pożegnanie jednak nie jest zwykłe. O Ósemce zawszę już będę pamiętać. To nie jest ostatnie „do widzenia”, to tylko kolejne „do później”.

Uczennica

   Nie ukrywam, że podsumowanie tych kilku lat w SP 8 jest dla mnie nie lada wyzwaniem. Z perspektywy czasu jestem w stanie stwierdzić, że te lata miały wpływ na mój rozwój na wielu płaszczyznach życia. Za mną już wiele rozwiązanych zadań z matematyki, napisanych rozprawek, zapamiętanych słówek z języka angielskiego i niemieckiego czy zagranych na flażolecie piosenek. Jednak nie tylko nauką SP 8 żyje! Oprócz edukacji, miałam możliwość udziału w licznych konkursach związanych z moimi pasjami oraz zainteresowaniami.   Działalność na stanowisku przewodniczącej Samorządy Uczniowskiego otworzyła mi drogę do zostania radną miasta w organizacji pozarządowej MRMŚ. W mojej szkole można znaleźć nauczycieli z pasją, którzy potrafią zarazić uczniów miłością do przedmiotu. Z pewnością, jeśli cofnęłabym się w czasie i znów byłabym siedmioletnią Wiktorką, wybrałabym tę szkołę.

Wiktoria Zięba, kl. 8d

   Moje pożegnanie z Ósemką nie jest proste, nie mogę uwierzyć, że ta przygoda kończy się tak szybko. Mimo że uczęszczałam do Ósemki dwa lata, bardzo się do niej przywiązałam, szczególnie do mojej klasy, która przyjęła mnie ciepło i pokazała, że mogę na niej polegać. W tej szkole poznałam także osobę, na której mi zależy i bardzo chciałabym podziękować tej osobie za wsparcie. Nieraz były ciężkie chwile, ale i też dużo dobrych, które warto pamiętać. Bardzo chciałam podziękować wszystkim nauczycielom, bo mieli z nami ciężko, lecz nie poddali się, a także pokazywali nam, że zawsze mogliśmy na nich liczyć. Będzie ciężko pożegnać się z tą szkołą. Będę tęsknić.

Roksana Nosal, kl. 8c