LEKCJA MUZEALNA NA ŻYWO W MUZEUM HISTORII ŻYDÓW POLSKICH W WARSZAWIE
W czwartek, 23 października 2014 roku, odbyła się transmisja na żywo z Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie.
Nasza szkoła skorzystała z tej okazji. Uczniowie mogli wziąć udział w podróży poprzez lata istnienia narodu żydowskiego. Pan Bartłomiej Ciesielki wybrał kilkanaście osób z klas V-VI, które w sali 23 zwiedzały muzeum. Na wstępie dwaj chłopcy wyświetlani na ekranie mówili o początkach judaizmu. Dowiedziałam się, że Żydzi kilka tysięcy lat temu mieli swój kraj - Palestynę, lecz utracili państwo i w wyniku tego rozproszyli się po całym świecie. Następnie dzieci spotkały się z historykiem. Rozmawiali o wyglądzie i wnętrzu synagog. Mężczyzna omawiał po kolei każdy element świątyni. Najciekawiej ozdobione są sufity, były na nich namalowane znaki zodiaku, sceny ze Starego Testamentu Biblii. Następnie chłopcy krótko przedstawili wygląd monet żydowskich. Okazało się, że mają wybitą tylko jedną stronę. W muzeum można zaprojektować własną. Gdy skończyli, spotkali się z panią Krystyną Budnicką, która jako mała dziewczynka nazywała się Hena Kuczer. Opowiadała ona o swoim dzieciństwie, zanim jeszcze wybuchła II wojna światowa. Miała sześciu braci, siostrę i rodziców. Żyła szczęśliwie jak normalna, mała dziewczynka, aż do rozpoczęcia rządów hitlerowskich. Była prześladowana, ponieważ wyznawała judaizm. Mieszkała w gettcie. Tylko ona z całej swojej rodziny przeżyła wojnę. Kiedy się zakończyła, miała 12 lat. Teraz pani Krystyna nie musi się ukrywać. Ludzie są tolerancyjni, istnieją prawa chroniące i dotyczące każdego. Na koniec młodzi przewodnicy po muzeum opowiedzieli widzom o promocjach, konkursach i kolejnych transmisjach. Według mnie lekcja dotycząca historii narodu żydowskiego była bardzo ciekawa i zajmująca. Z chęcią wzięłabym udział w następnym wykładzie. Julia Chruścik kl. VIc
23 października na drugiej lekcji wybrane osoby spotkały się w jednej z sal lekcyjnych. Na tablicy interaktywnej pan Bartłomiej Ciesielski wyświetlił nam lekcję na żywo z niedawno otwartego Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie. Dwóch braci opowiedziało interesującą historię o tradycjach Żydów i ich historii. W każdym domu zamieszkiwanym przez Żydów znajduje się Tora. Jest to pięć pierwszych ksiąg Biblii. Zapisana jest językiem hebrajskim. Nie wygląda jak księga. To pergamin zwinięty na dwóch wałkach. Chłopcy opowiedzieli też nam o tym, jak Żydzi stracili swój kraj i wyruszyli do Polski. Znaleźli tam swoje miejsce. Niestety w czasie II wojny światowej wielu z nich zostało zabitych. Teraz rzadko spotyka się u nas Żydów. Dowiedziałam się też, że Żydzi obchodzą święto zwane Szabatem. Trwa ono od zachodu słońca w piątek do zachodu słońca w sobotę. Sobota to dla nich ostatni dzień tygodnia, ponieważ według ich religii Bóg sześć dni tworzył świat a siódmego odpoczywał. Oni też wtedy odpoczywają, spędzają czas z rodziną i modlą się. W Muzeum Historii Żydów Polskich możemy dowiedzieć się wiele o zwyczajach i tradycjach tego narodu. Moim zdaniem warto zobaczyć to miejsce, chociaż jest daleko stąd. Ola Pająk kl. VIc
Dnia 23 października w naszej szkole odbyła się multimedialna lekcja pod tytułem "Opowieści o Żydach polskich". Transmisję na żywo przygotowano z okazji planowanego na 28 października 2014 r. oficjalnego otwarcia stałej ekspozycji Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie. W trakcie zajęć zostaliśmy poprowadzeni przez galerie muzeum, w których zaprezentowano 1000-letnią historię Żydów polskich. Dowiedzieliśmy się, jak na tle historii kraju wyglądało życie polskich Żydów. Usłyszeliśmy również rozmowę na temat współczesnej społeczności żydowskiej. Lekcja ta podobała mi się, gdyż mogłam dowiedzieć się o kulturze, historii i religii Żydów. Wiktoria Wcisło kl. VIc
Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN Minister Edukacji Narodowej zaprosiło uczniów i nauczycieli do udziału w nowoczesnej lekcji historii transmitowanej 23 października 2014 r. bezpośrednio z wystawy stałej do szkół w całej Polsce. Uczniowie naszej szkoły, wraz z 5 tysiącami innych polskich szkół, również wzięli udział w tym niecodziennym wydarzeniu. Lekcja była poświęcona historii, tradycji i kulturze Żydów i była związana z planowanym na 28 października otwarciem wystawy stałej w Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie. Obiekt został otwarty w 2013 roku w ramach obchodów 70. rocznicy Powstania w Getcie Warszawskim. Dotychczas prezentowano tam jednak wyłącznie wystawy czasowe. „Opowieść o Żydach polskich” to lekcja inna niż wszystkie dotychczasowe. W trakcie lekcji uczniowie przenieśli się do XVI-wiecznego Krakowa a zaraz potem znaleźli się w przedwojennej Warszawie. Prawdopodobnie dopiero w trakcie tych zajęć wielu z nas dowiedziało się, jak wielu Żydów mieszkało i mieszka w Polsce oraz, że nasz kraj został nazwany przez Żydów - Polin. Lekcję historii poprowadzili bracia Tkacz, którzy zagrali w filmie „Biegnij chłopcze, biegnij”. Nowoczesna lekcja historii to kolejny krok w przyszłość. Za parę lat multimedialne lekcje zastąpią podręczniki. Może łatwiej będzie wówczas wkuwać daty i wydarzenia. Chciałbym, aby takich lekcji organizowano więcej, a nauka będzie łatwiejsza i nie będzie tylko obowiązkiem.
Zuzanna Czernicka kl. VIc
PODSUMOWANIE ZBIÓRKI ZNICZY W RAMACH AKCJI "MOGIŁĘ PRADZIADA OCAL OD ZAPOMNIENIA"
Bardzo serdecznie dziękujemy społeczności szkolnej za wsparcie akcji „Mogiłę pradziada ocal od zapomnienia”.
Przypomnijmy, że jej celem jest zbiórka zniczy przeznaczonych na kresowe cmentarze, na których spoczywają nasi rodacy. Wielu mieszkańców naszego regionu mogiły swoich bliskich pozostawiło właśnie na Kresach. Opuszczone i zaniedbane czekają na naszą pomoc.
Ósemkowicze po raz kolejny zaangażowali się w sprawy społeczne, pokazując chęć niesienia pomocy i gotowość do podejmowania działań. Wspólnie zebraliśmy kilka kartonów zniczy. Zapłoną one na narodowych nekropoliach na Kresach.
Akcji patronują Telewizja Wrocław i Kuratorium Oświaty we Wrocławiu.
Samorząd Uczniowski
Dzień Wszystkich Świętych wywodzi się najprawdopodobniej z celtyckiego święta Samhain. Pierwszy listopada w Polsce to święto o charakterze religijnym, przeżywają je ludzie o różnych wyznaniach.
Dzień ten jest dniem wolnym od pracy, dzięki czemu wielu ludzi podróżuje nawet w bardzo odległe zakątki kraju, aby odwiedzić groby swoich bliskich. Przychodzimy na cmentarz, żeby ozdobić mogiły kwiatami, zapalić znicze i uczcić pamięć tych, którzy byli kiedyś częścią naszego życia.
Tak naprawdę, dopóki pamięć o nich będzie trwała i będą w naszych sercach, to nigdy nie umrą.
Święto to jest wyrazem pamięci oraz oddania czci i szacunku zmarłym – również naszym rodakom z Kresów. To smutne, że ich groby są zapomniane i prawie nikt nie zapala na nich zniczy.
Uważam, że wszyscy uczniowie powinni aktywnie brać udział w akcjach takich jak „Mogiłę pradziada ocal od zapomnienia”, gdyż ludzie pochowani na Kresach oddali życie za wolność Polski.
Wiktoria Wcisło
LEKCJA KLEKSOGRAFII W KLASIE IVD
23 października 2014 r. w klasie 4d odbyła się bardzo ciekawa lekcja kleksografii.
Oto relacje uczniów z tych zajęć.
Lekcja kleksografii była bardzo ciekawa. Bardzo mi się podobała, dlatego że mogliśmy pobawić się atramentem. Największe wrażenie wywarło na mnie to, jakie obrazy nam wyszły. Martyna Fasuga
Lekcja bardzo mi się podobała, ponieważ opisywaliśmy kleksy, które wcześniej robiliśmy. Kleksy również bardzo mi się podobały. Mój rysunek przypominał małego potworka. Chciałbym, aby lekcja kleksografii była jako prawdziwa lekcja. Staś Pliszka
Lekcja kleksografii bardzo mi się podobała. Mój rysunek przypomina hipopotama, na którym siedzą mysz i kotek. Adrianna Dobrowolska
Kleksografia była ciekawa i fascynująca, robiliśmy kleksy i powstawały z nich obrazki. Później układaliśmy historyjki na podstawie kleksów. Bardzo podobała mi się ta lekcja. Agnieszka Podolec
Lekcja Kleksografii bardzo mi się podobała, ponieważ robiliśmy ciekawe plamy. Potem pisaliśmy historie do tych plam. Moja wyglądała jak nietoperz. Był bardzo śmieszny. Antoni Złotnicki
Lekcja kleksografii była bardzo fantastyczna i ciekawa. Najbardziej ciekawe było, co z tego wyszło. Robiliśmy wielkie kleksy i pisaliśmy do nich historyjki. Podobało mi się też, że pisaliśmy własną instrukcję. Roksana Kuś
